12 marca 1999 roku Polska stała się członkiem Sojuszu Północnoatlantyckiego. 25 lat w NATO – najpotężniejszym sojuszu obronnym świata – oraz realne zagrożenie płynące niezmiennie ze wschodu, to dobry czas na refleksję, jaka jest w istocie natura zobowiązań Traktatu Północnoatlantyckiego. Czy art. 5 to żelazne zobowiązanie w czasie napaści zbrojnej przeciwnika odzwierciedlający zasadę „jeden za wszystkich, wszyscy za jednego”?
W najnowszym odcinku podcastu "Lachowski i Piątkowski o prawie międzynarodowym" prowadzący zastanawiają się ponadto nad różnicą pomiędzy zobowiązaniami prawnymi a zobowiązaniami politycznymi. Czy zawierane przez Kijów porozumienia o bezpieczeństwie z państwami G7 – mające stanowić pewną protezę w sytuacji braku członkostwa Ukrainy w NATO – nie są przypadkiem „powtórką z rozrywki” papierowych zobowiązań z Memorandum Budapesztańskiego z 1994 roku? Wreszcie, pochylają się nad problemem oceny wypowiedzi przywódców politycznych pod kątem tworzenia nowych zobowiązań. Czy deklaracja prezydenta Francji, Emmanuela Macrona, „niewykluczającego obecności wojsk NATO na terytorium Ukrainy”, to tylko czysta gra polityczna, czy coś więcej?
Podcast realizowany jest we współpracy portalu Obserwator Międzynarodowy oraz Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego.
Prowadzący:
Podcastu można posłuchać na: